Zasady walki i kategorie wagowe w organizacji KSW

KSW, czyli Konfrontacja Sztuk Walki, to jedna z czołowych europejskich organizacji promujących mieszane sztuki walki (MMA). Ogromna popularność gal KSW wynika z emocjonujących pojedynków toczonych przez światowej klasy zawodników. Aby zapewnić sprawiedliwą rywalizację i bezpieczeństwo fighterów, KSW stosuje ściśle określone zasady walki oraz precyzyjny system kategorii wagowych. Poznanie tych regulacji jest kluczowe dla pełnego zrozumienia i docenienia widowiska, jakim są gale KSW.

Zasady walki w KSW

Regulamin KSW w dużej mierze opiera się na Zunifikowanych Zasadach MMA (Unified Rules of Mixed Martial Arts), które stanowią międzynarodowy standard dla tego sportu. Mogą jednak występować pewne drobne modyfikacje specyficzne dla organizacji. Oto kluczowe elementy zasad walki w KSW:

Format i czas trwania walki

Walki odbywają się w charakterystycznej, dziesięciokątnej klatce, często nazywanej po prostu „klatką KSW”. Standardowy pojedynek trwa trzy rundy, a każda runda ma 5 minut długości. Przerwy między rundami wynoszą 1 minutę. W przypadku walk o pas mistrzowski, dystans jest dłuższy i wynosi pięć rund po 5 minut. Pytanie „ile rund” jest więc zależne od rangi pojedynku.

Sposoby zakończenia pojedynku

Walka w KSW może zakończyć się na kilka sposobów:

• Nokaut (KO) – jeden z zawodników traci przytomność na skutek legalnego ciosu.
• Nokaut techniczny (TKO) – sędzia ringowy przerywa walkę, gdy jeden z zawodników nie jest w stanie się dalej bronić, lekarz nie dopuszcza zawodnika do kontynuowania walki lub narożnik poddaje swojego zawodnika (rzucenie ręcznika).
• Poddanie (Submission) – zawodnik zmusza przeciwnika do poddania się za pomocą techniki kończącej (dźwigni lub duszenia), co sygnalizowane jest przez odklepanie dłonią o matę, ciało przeciwnika lub werbalnie.
• Decyzja sędziów punktowych – jeśli walka nie zakończy się przed czasem, o wyniku decydują sędziowie punktowi przyznający punkty za każdą rundę. Decyzja może być jednogłośna (wszyscy sędziowie wskazują tego samego zwycięzcę), niejednogłośna (dwóch sędziów wskazuje jednego zwycięzcę, trzeci drugiego) lub większościowa (dwóch sędziów wskazuje zwycięzcę, trzeci remis). Możliwy jest również remis (większościowy, niejednogłośny lub jednogłośny).
• Dyskwalifikacja (DQ) – następuje w wyniku celowego lub wielokrotnego faulowania przez jednego z zawodników.
• No Contest (NC) – walka zostaje uznana za nieodbytą, np. z powodu przypadkowego faulu uniemożliwiającego kontynuację walki we wczesnych rundach.

Dozwolone i zabronione techniki

W KSW dozwolony jest szeroki wachlarz technik pochodzących z różnych sztuk walki, takich jak boks, kickboxing, muay thai, zapasy, judo czy brazylijskie jiu-jitsu. Zawodnicy mogą zadawać ciosy pięściami, łokciami, kolanami oraz stopami (z pewnymi ograniczeniami dotyczącymi np. uderzeń w głowę leżącego przeciwnika), wykonywać rzuty i obalenia oraz stosować techniki parterowe. Istnieje jednak długa lista fauli, których popełnienie jest surowo zabronione i może prowadzić do ostrzeżenia, odjęcia punktu lub dyskwalifikacji. Do najważniejszych zabronionych akcji należą: uderzenia w krocze, w tył głowy i kręgosłup, wkładanie palców w oczy lub usta, gryzienie, plucie, ataki na małe stawy (np. palce), uderzenia głową, a także kopnięcia i uderzenia kolanem w głowę przeciwnika znajdującego się w parterze (grounded opponent).

Punktacja

Jeśli walka trwa pełen dystans, sędziowie punktowi oceniają każdą rundę osobno, stosując system 10-punktowy (10-Point Must System). Zwycięzca rundy otrzymuje 10 punktów, a przegrany 9 lub mniej (np. 8 w przypadku wyraźnej dominacji, 7 w przypadku skrajnej dominacji). Główne kryteria oceny to: efektywne uderzenia (effective striking), efektywny grappling (effective grappling), agresja (aggression) oraz kontrola oktagonu (octagon control).

Kategorie wagowe KSW

Podział na kategorie wagowe jest fundamentalnym elementem MMA, w tym również w organizacji KSW. Ma na celu zapewnienie uczciwej rywalizacji pomiędzy zawodnikami o zbliżonej masie ciała, co bezpośrednio wpływa na ich bezpieczeństwo oraz widowiskowość walk. Stosowanie kategorii wagowych MMA pozwala uniknąć konfrontacji zawodników o drastycznie różnej wadze, co mogłoby prowadzić do niebezpiecznych dysproporcji siły. Poniżej przedstawiamy aktualne wagi KSW dla mężczyzn:

• Waga kogucia (Bantamweight) – do 61.2 kg / 135 lbs
• Waga piórkowa (Featherweight) – do 65.8 kg / 145 lbs. Rywalizacja w wadze piórkowej jest często niezwykle dynamiczna.
• Waga lekka (Lightweight) – do 70.3 kg / 155 lbs. Kategoria wagi lekkiej jest jedną z najbardziej obsadzonych i konkurencyjnych dywizji w KSW.
• Waga półśrednia (Welterweight) – do 77.1 kg / 170 lbs. Walki w wadze półśredniej często łączą siłę z szybkością.
• Waga średnia (Middleweight) – do 83.9 kg / 185 lbs. Zawodnicy wagi średniej dysponują znaczną siłą ciosu.
• Waga półciężka (Light Heavyweight) – do 93.0 kg / 205 lbs
• Waga ciężka (Heavyweight) – od 93.0 kg do 120.2 kg / 205 lbs – 265 lbs. Kategoria wagi ciężkiej to domena najsilniejszych zawodników, gdzie jeden cios może zakończyć walkę.

KSW organizuje również walki kobiet, głównie w kategoriach słomkowej (do 52.2 kg / 115 lbs) i muszej (do 56.7 kg / 125 lbs). Czasami pojedynki odbywają się w tzw. catchweight, czyli umownym limicie wagowym ustalonym między zawodnikami, który nie mieści się w standardowych ramach kategorii.

Procedura ważenia

Przed każdą galą odbywa się oficjalna ceremonia ważenia, podczas której zawodnicy muszą zmieścić się w limicie swojej kategorii wagowej. Zazwyczaj obowiązuje niewielka tolerancja wagowa (np. 0,5 kg / 1 lb) dla walk nie mistrzowskich. Niezrobienie wagi skutkuje zazwyczaj karą finansową (część gaży zawodnika trafia do przeciwnika), a w skrajnych przypadkach może nawet doprowadzić do odwołania walki, choć częściej walka odbywa się w umówionym limicie (catchweight), a zawodnik, który nie zrobił wagi, nie może zdobyć pasa mistrzowskiego, jeśli była to walka o tytuł.

Zasady walki i kategorie wagowe w organizacji KSW – Najczęściej zadawane pytania