Stosunkowo niedawno w świecie polskich sztuk walki rozpowszechniła się nowa forma. Mowa tu o systemach walki wręcz, często występujących pod nazwą „Combat”. Systemy te oparte zostały na technikach wielu sztuk walki , takich jak: Jiu Jitsu, Zapasy, Karate, Taekwon-do, Boks, Muay Thai i wielu innych.
Stworzono je przede wszystkim na użytek służb mundurowych, takich jak: wojsko, policja, służba więzienna, straż graniczna oraz formacje specjalne.
Różnorakie zastosowanie systemów typu Combat w wyżej wymienionych służbach, wiąże się z dużym arsenałem technik, pozwalających zarówno na szybką likwidację przeciwnika (wojsko, jednostki specjalne), jak również na obezwładnienie i pełną kontrolę nad przeciwnikiem (policja, służba więzienna, straż graniczna).
Popularność systemów Combat bierze się przede wszystkim z rozpowszechnienia opinii o ich wszechstronności (obrona przed przeciwnikiem uzbrojonym jak i nieuzbrojonym), skuteczności, łatwości w przyswajaniu, oraz użyteczności w wielu sytuacjach życia codziennego.
Poza technikami samoobrony i przymusu bezpośredniego adepci przygotowywani są do działania w sytuacjach zaskoczenia, odparcia ataku kilku napastników naraz, jak również unikania sytuacji zagrożenia.
Najbardziej popularnym Systemem tego typu jest Krav Maga. Jest to Izraelski system samoobrony i walki wręcz opracowany w latach 30. XX wieku w Czechosłowacji, przez Imi Lichtenfelda. System bazuje na podstawowych odruchach obronnych człowieka.
W Polsce stworzono dwa systemy walki wręcz.
Pierwszym jest BAS 3. Jest to system opracowany przez dr Andrzeja Bryla, w oparciu o Taekwondo oraz życiowe doświadczenia. BAS 3 uznawany jest za jeden z systemów, cechujący się treningami na granicy ludzkiej wytrzymałości, zarówno psychicznej jak i fizycznej. Między innymi ten fakt świadczy o tym, iż system skierowany jest do niewielkiej liczby odbiorców.
Drugim polskim systemem jest Combat 56. System walki wręcz stworzony dla polskich oddziałów specjalnych przez Majora Arkadiusza Kupsa na początku lat 90 XX wieku. Wprowadzony na rynek cywilny. Nazwa pochodzi od numeru kompanii ze Szczecina, w której był szkoleniowcem.
Również w Rosji powstawały systemy walki wręcz przeniesione ze służb mundurowych na rynek cywilny.
Sambo jako ogólny system powstał na początku lat 20. XX wieku w ZSRR. Stworzono go na potrzeby Armii Czerwonej, milicji i służb specjalnych.
Podstawowy styl, używany w celach militarnych i cywilnej samoobrony, kładzie nacisk na walkę przeciwko uzbrojonemu przeciwników i zawiera wszelkie techniki obezwładniania przeciwnika (chwyty oraz uderzenia), a także techniki walki bronią (nożem, bagnetem, pałką itp.).
Kolejnym stylem jest Systema. System walki stworzony na potrzeby wojska, jednostek Specnazu, GRU, agentów specjalnych i agentów ochrony najwyższego szczebla.
Dziedziną mającą główny wpływ na rozwój Sistiemy była biomechanika ruchu człowieka, a zwłaszcza „Teoria zręczności” Bernsztajna.
Analizowano również różne style dalekowschodnich sztuk walki, prowadząc badania w latach 50-tych i 60-tych w tajnych bazach Specnazu.
Poza wyżej wymienionymi systemami istnieje na rynku polskim wiele innych szkół oferujących nauczanie stylów, które w swej nazwie przyjęły określenie „Combat”. Ich specyfika polega na zaadaptowaniu poszczególnych technik danej sztuki walki, bądź sportu walki do przeciwdziałania potencjalnym zagrożeniom, jakie niesie za sobą otoczenie. Przykładem takich systemów są np.: Combat Kalaki (oparty na filipińskich sztukach walki), Kem Vo Combat (opracowany na podstawie Kempo Jiu Jitsu i Viet Vo Dao), Combat Jiu jitsu i wiele innych.
